Sabah oldu…

Günlerdir düşünüp duruyordu…

Kendimi bu dünyanın azgın bir nehir gibi,

Akıp giden akışının dışına nasıl atabilirim diye?

Ne yaparsa yapsın ufacık bir tutunacak bir dal bulduğunda bile seviniyor,

Ama sevinci çok da uzun sürmeden arkadan gelen bir dalga ile,

Anında tekrar sürüklenmeye başlıyordu.

Bir çözüm bulmalıydı, bu akışın dışında bir şeyler olmalıydı…

Yoksa tüm yaratılış bu olamazdı…

Neydi bu içinden geçtiği hissiyatlar?

Neden böyle bir dünya görüyordu?

Neden her şey gizlenmiş gibiydi?

Başka bir dünya ve yaşam olmalıydı yoksa bu dünya çok anlamsız olurdu…

Değiştirmesi gereken neydi diye bilmeye çabalarken yine sabah oldu…

Zafer Bozyiğit