Her Ramazan geldiğinde herkes gibi bende çocukluğumda yaşadığım Ramazanları ve Ramazan bayramlarını bir iç çekmesi ile anımsarım. Ortaokullu yıllarımızda Ramazan, ağustos ayına, yani yazın en sıcak olduğu zamana rastlamıştı.

Muhtemelen 1977-78’li yıllardı, Annemin oruçlu her gün için bana ödemeyi vadettiği 250 kuruş paranın gazıyla orucumu tutuyordum ama gündüzler öyle uzundu ki bir türlü akşam olmak bilmiyordu. Sıcak havaların etkisi en çok suya olan özlemi tetikliyor, nerede bir çeşme görsem buz gibi suyun hayali beni daha da susuzluğa itiyordu.

Ne olurdu, Oruç tutarken bir tek su içmek serbest olsa diye çeşmenin başına gider, soğuk suyun beni ferahlatması için elimi yüzümü yıkarken, ağzıma da bir miktar su alıp gargara yapardım, bir taraftan da biraz su kaçsa boğazımdan aşağı diye aklımdan geçirirdim ama bir türlü beceremezdim su falan kaçmazdı. Demek ki ne kadar zorlansam da, orucu heder etmeye de niyetim yoktu. Öylece günler geçer, büyük bir heyecanla Bayrama ulaşırdık. İlk günün ve yeni elbiselerin verdiği mutlulukla, Hayatta yeni bir şeye sahip olmanın verdiği haz ve heyecan birbirine karışır, bir an önce büyüklerin elini öpmeye ve paraları toplamaya can atardık. Sonrasında da mahalleli çocuklarla kim daha çok para toplamış diye bir kenara oturup paraları sayardık.

Geriye baktığımızda herkes kendi bayramını kendi ananesine göre kutlardı herkesin bayramdan aldığı haz çevresinde yaşanan maneviyat kadardı. Çocukluğumun bayramları değişse de, zamane çocuklarının da bu bayramlarda kendine özgü bir heyecan bulur ve çocukluğun verdiği neşeyi etrafına yansıtmayı bilir diye umut ediyorum. Çünkü onlar için an bu an. Yarın zaman geçecek, her şey değişecek bu günler anı olarak mazide yerini alacak.  Değişimin en önemli belirtisi olarak bizler büyüyoruz, sahnedeki yerimizi alıyor ve artık sevindirme sırası bize geldiğini biliyor, el öperken el öptüren, harçlık veren, çocukları sevindiren baba, anne, amca, teyze hatta dede oluyoruz.

Dünyamız ve Memleketimiz açısından güzel günlerin beklentisi ve gayreti içerisinde olduğumuz 2024 yılında yaşanan olaylar her ne kadar tahammülümüzü zorlasa da; Ramazan’ın bize bahşettiği sabır ve hoşgörü iklimini hakkıyla eda edip Bayrama ulaşanlardan olmayı Rabbimden isterken; Kendimize ve İnsanlığa verebileceğimiz en güzel öğüt, en güzel hediye Adalet, Sevgi ve Hoşgörüdür.

Dünyamızı daha güzel kılacak, daha adil liderlik yapacak güzel insanlarla birlikte olmanın, onlarla yol almanın verdiği haz ve yaşama sevinci sayesinde, tüm dostlarıma söylemim;

Büyük umutlarımız olsun ve onlar için yürüyecek cesaretimiz;

Büyük hayallerimiz olsun ve onları yaşatacak koca bir yüreğimiz.

            İyi Bayramlar Dileği ile. Mutlu Kalın.