Arkadaşlığın terfi etmiş durumuna dostluk denir. Arkadaş, her an her yerde bulunur. Bazen günlük olur bazen aylık bazen yıllık olur. Ve ekseriya –tayinle, mahalle ayrılığında, emeklilikle, makamdan alınmakla bile- sonra da kaybolur gider. Ama dostluk böyle değildir. Bir müddet göremese, haber alamasa merak eder. Sorar soruşturur. Başına bir sıkıntı gelmiş ise kendi çapında koşturur. Mutluluğunda mutlu olur. Hüzünlü anında gözyaşına ortak olur. Velhasıl bir bedenin uzuvları gibi birbirlerinden haberdar olurlar. Hatta bu durum -ölüm halinde- miras gibi babadan anadan evlatlara geçer. Onlarda vefalı ise babanın dostlarını, annelerinin ahretliklerini unutmazlar. Onları gördüklerinde annelerini, babalarını görmüş gibi olurlar. Kalabalık ortamda ‘’rahmetli annen, baban şöyle iyiydi böyle iyiydi, cömertti…’’ gibi övgülere mazhar olduklarında dünyalar onların olur.

Maalesef günümüzün meşakkatli ortamında gerçek dostluklar da bir bir tükenmeye başladı. Evladımıza ‘’Evladım, annenin ahretliği kim, babanın dostları kim?’’ diye soracak olursak inanın hiç cevap alamama ihtimali çok yüksek. Çünkü çocuklarımızın dertleri, uğraşları arasında böyle durumlar maalesef yok… Ama olmalı…

Kıymetli Okurlar;

Makale, şiir yazmak kolay değildir. Gönülden düşen ile kalemden düşen çok farklıdır. Birinde samimiyet, doğallık, yaşanmışlık, gözyaşı vardır. Diğerinde ise yapmacıklık vardır. Sağlığına dikkat eden pazarda alışveriş yaparken elmanın bile çok iri pütürsüz olanını değil, diğerini –hormonlu değildir diye- seçer. 7 ve 8 kitapları yayın hayatına hazırlamaya çalıştığım şu günlerde satırlara dökülen -yarım asırlık yaşanmışların ürünü- dörtlükleri sizlere arz ediyorum. Umarım beğenerek okursunuz. Yazılarım, şiirlerim günümüzle ilgili değil geçmişimiz ile ilgilidir. Her cümle bir temele dayanır…

 

Ya sözden ya da gözden

Çektiğim hep bu yüzden

Zarar gelmez size bizden

Gel dost olalım gönül

 

Rüzgâr eser her yerden

Küsmek için çok neden

Üzdümse, özür senden

Gel dost olalım gönül

 

Adı üstünde yalan dünya

Her canlıyı alan dünya

İz bırakmak için yarına

Gel dost olalım gönül

 

Gönlünde bulunmaz kin

Yeşeriyor ektiğin sevgin

Dün gördüm, köydeydin

Gel dost olalım gönül

 

Hasretinle yandı bu gönül

Hayali gerçek sandı gönül

Bırak kargayı ol bülbül

Gel dost olalım gönül

 

Sürçi lisan eyledim biliyorum

Uslanmış dediğini duyuyorum

Takatim kalmadı gidiyorum

Gel dost olalım gönül

 

Yıkan yıksın, döken döksün

Yaptığını on kere söksün

Şu âlemde sen teksin

Gel dost olalım gönül

 

Bırak artık inadı, kini, nazı

Alma eline bir daha eski sazı

Yazsam da hicivli bol yazı

Gel dost olalım gönül

 

Kapılınca dünyanın hırsına

Git bak kabristan kapısına

Amele ile patron yan yana

Gel dost olalım gönül

 

Sen vxkil isen ben de asıl

İstediğin kadar kasıl kasıl

Hepsi bir ömürlük fasıl

Gel dost olalım gönül

 

Kızmadın demi sözüme

Yalan ise söyle yüzüme

Herkes söyleyemez size

Gel dost olalım gönül

 

Bırak yapmacık selamı

Terk eyle artık haramı

Şimdi birlik zamanı

Gel dost olalım gönül

 

Mahir der, ver artık elini

Hayra çevir daim dilini

Görüyorsun ya halimi

Gel dost olalım gönül

 

Sen amirsin ben ise memur

Diyorsun ki benden uzak dur

Başka çözüm yolu yok mudur?

Gel dost olalım gönül

 

Ne yukarı eğilirim

Ne de aşağı eğerim

Adil olsun da değerim

Gel dost olalım gönül

 

Dünyadan niceleri gelip geçti

Kim bilir ne ahkâmlar kesti

Akıbet onlarda bir hiçti

Gel dost olalım gönül

 

Dalkavukluk almış başını

Kimse hesap etmez yaşını

Görünce çatma o çirkin kaşını

Gel dost olalım gönül

 

İhtiyaçta on kere sıkarsın elimi

Sonra arz edemem sana halimi

Sahi kimdir, bu işlerin galibi?

Gel dost olalım gönül

 

Biliyorum işlerin tıkırında

Afaki konuşursun sıkılınca

Benim cevabım yazı ile anca

Gel dost olalım gönül

 

Alevi’si, Kürdü, Türkü kardeş

Araya fitne sokanlar kalleş

Sen de hain planları deş

Gel dost olalım gönül

 

Her şeye kolayca ulaşır olduk

Dururken bile dalaşır olduk

Biz böyle değildik, ne olduk?

Gel dost olalım gönül

 

Doldurduk gençleri kafelere

Hayatımızı bağladık selfilere

Mutluğumuz kaldı beğenilere

Gel dost olalım gönül

 

Her şeyimiz var, bir şey yok

Stresteyim dostum diyen çok

Bu gidişatta hiç hayır yok

Gel dost olalım gönül

 

Günümüzde, ne hikmetse

Nasihat istemiyor kimse

Evladın bakmaz yüzüne, küsse

Gel dost olalım gönül

 

Komşu komşudan bi haber

Ölün olsa, inan yalnız gider

Böyle değildik eskiden bizler

Gel dost olalım gönül

 

Anne girmiş tam tesettüre

Evladın üstünde ince file

Uyarsa da sözü nafile

Gel dost olalım gönül

 

Ticarette bitti bitiyor güven

Kazıklanınca çoğaldı söven

Cennetliktir haramı helali bilen

Gel dost olalım gönül

 

Etkili yetkili olmuş ise

Birde sonradan görmüş ise

Yanına yanaşamaz kimse

Gel dost olalım gönül

 

Türlü türlü dertler var

Çekmeyen nasıl anlar

Benden öğüt bu kadar

Gel dost olalım gönül

 

Kişisel değildir, asla sözlerim

Kin beslemem herkesi severim

Bir güzellik görsem de överim

Gel dost olalım gönül

 

Sorarsan beni Sekülü Mahir

Gizlisi yok bütün işleri zahir

Amacı olmaktır daim tahir

Gel dost olalım gönül

 

Sonu gelmez bu şiirlerin

Yazdıkça uzar kelimelerim

Anlayacaklar, anlar diyelim

Gel dost olalım gönül