Evimde dolaşırken dilimden bu sözler çıkıverdi. Güzel evim, canım evim acaba benden sonra kimin? Edindiğim bilgiler, hayat şartları bana bağlanmamayı öğretti. Evet hepimiz sınanırız bu hayatta ama çıkardığımız dersler çok önemlidir. Hiçbir şeyi ölümüne sahiplenmeyelim, misafir olduğumuzu bilelim bu hanede.

Misafir hiç gittiği evdeki eşyalara benim diyebilir mi?

Hadi bunu zihninizde bir tasavvur edin. Şu dünyada rahat yaşayabilmek için tek önerim dünya malına tapmadan dengede yaşamak.

Asıl zenginlik hiçliğini bilmektir.  Gerçek olan ben merkezinden çıkıp biz diyebilmektir. Beynini edep, haya ve ilimle dolduran kişi, dünya malı biriktirmiş kişiden daha zengindir. Dünya malı biriktiren topladıklarını nihai yere götüremeyecektir!

Eğer bu bilince sahip olursak, denge kendiliğinden kurulacaktır. Bu düşünceyle dünya malına bağlanıp kalmak mümkün değil ki zaten.

“Sen bile senin değilken" sana emanet verilenlerin senin olduğuna inanıyorsan, burada büyük bir ruhsal rahatsızlık söz konusudur. Ne güzel söylüyor şairimiz

Can Yücel

Çok eşyan olmayacak mesela evinde.

Paldır küldür yürüyebileceksin.

İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,

Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin der.

Bu şiirler birer öğretidir. Ömür deneyiminden elde edilen kutsal sonuçlarıdır bunlar.

Bilinç seviyeniz yükseldikçe yaşamak daha kolay hale gelecektir.

Önemli olan önce düşünceyi pozitife çevirmek, ağzından çıkan sözlere dikkat etmek! ki... Bu sözler size geri dönecektir. En önemlisi kusur görmemek ve verilen nimetler karşısında yürekten şükretmektir.

İlle de kusur arıyorsak aynayı kendimize yöneltmemiz yetecektir.