Amasya ili Suluova ilçesinde ve köylerinde bulunan başlıklar ve başlığı tamamlayan kıyafetlerin özellikleri, kullanılan teknikler, kullanılan renkler, kullanılan malzemeler, ekonomiğe ve turizme katkısının sağlanması için yapılan araştırmada aşağıdaki sonuçlara varılmıştır

Araştırmada iki ayrı veri toplama aracı ile yürütülmüştür. Bunlar görüşme formları ve bilgi formlarıdır. Araştırma kapsamına alınan 50 kişiye uygulanan görüşme formundan elde edilen bulgular doğrultusunda ulaşılan sonuçlar şunlardır;

Baş süslemelerinin kullanım amacı olarak %50’si düğünde, %30’u nişanlarda kullandıklarını, %6’sı ise 40 sene boyunca hergün kullandıklarını ancak çevredeki moda değişikliği sebebiyle kullanmayı bıraktıkları belirlenmiştir.

Baş süslemelerini bırakma nedenleri olarak %40’ı moda, %30’u çevre,

%14’ünün ise başlık bulamadığı için bıraktıkları belirlenmiştir. Günümüzde kullanan kişilere rastlanmamıştır.

Baş süslemesinin yöresel adı olarak %30’u fes, %25’i alınlık, %16’sı tepelik, %4’ünün ise tirşe olarak adlandırıldığı belirlenmiştir.

Başlığın alt yapısında kullanılan malzemelerin %30’u keçe, %30’u kumaş,

%30’unun metalden oluştuğu belirlenmiştir. Süslemesinde ise %40’ı pirinç para,

%40’nını da boncuğun oluşturduğu belirlenmiştir.

Baş süslemelerinin yoğun olarak bulunduğu yerler %30’u tepesinde,

%30’u alnında, %20’nin ise örtüsünde olduğu belirlenmiştir.

Baş süslemesinde örtünün kullanım yeri olarak %50’si başlığın üstünde örterek, %30’unun başlığın çevresinde (çeki) olarak kullanıldığı belirlenmiştir.

Eşlerini kaybettikten sonra baş süslemesinde yaptıkları değişikliklerde

%26’sı başlığı kullanmayı tamamen bıraktıklarını%24’ü süslemesinin tamamen kalktığını, %24’ü örtüsünü başı saracak ve sarmalayacak şekilde kullanıldığını,

%26’sının ise canlı renkleri kullanırken koyu renkleri kullanmaya başladıkları belirlenmiştir.

Baş süslemesi ile kullanılan kıyafetler olarak %40’ı şalvar- elbise,

%20’sinin ise şalvar-gömlek-üçetek-kuşak-cepken, %10’nun ise şalvar-bindallı olduğu belirlenmiştir. Günümüzde az da olsa kına gecelerinde şalvar ve bindallının kullanıldığı belirlenmiştir.

Erkeklerin kullandığı başlıklar %40’ı fes, %40’ı takke, %20’sinin de sarık olduğu belirlenmiştir. Erkeklerin kullandığı başlıklardan sarığı yaşlıların, fesi orta yaşlıların, takkeyi ise gençlerin kullandıkları belirlenmiştir.

Erkeklerin başlıklarla kullandıkları kıyafetler %34’ü gömlek, %34’ü şalvar, %32’si yelek olduğu belirlenmiştir.

Yapılan görüşmelerde başlıkların ve kıyafetlerin günümüze kadar ulaşamamasının nedeni olarak genç nesilin bu konuda fazla bilgi sahibi olmadıkları için bazılarını sattıkları, bazılarını farklı amaçlarda kullanmak için bozdukları bazılarının ise değerinin farkına vararak müzeye verdikleri belirlenmiştir.

Suluova ilçesinde ve köylerinde bulunan başlıklar ve başlığı tamamlayan kıyafetlerin özellikleri, malzeme, renk ve teknik açıdan incelendiği 37 adet bilgi formundan elde edilen bulgular doğrultusunda ulaşılan sonuçlar şunlardır;

Bilgi formlarına göre incelenen başlıklar ve başlığı tamamlayan kıyafetler ilçenin kültürünü yansıtmaktadır. Göç alarak oluşmuş bir ilçe olduğundan baş süslemeleri ve kıyafetlerde çeşitlilik olarak kendini göstermektedir.

Baş süslemelerinin yapımında kullanılan malzemeler %96 oranında keçe, kumaş, pirinç para ve boncuk kullanılmıştır. Kıyafetlerde ise en çok çeşitli kumaşların kullanıldığı görülmüştür.

Baş süslemelerin de kullanılan teknik %90 oranında kalıplama, kabartma, çırpma dikişi uygulanmıştır. Kıyafetlerde ve örtülerde kullanılan süsleme tekniklerinden ise en çok oya ve sim işleme çeşitlerinin kullanıldığı belirlenmiştir.

Baş süslemelerinde ve kıyafetlerde kullanılan renklerin % 90 oranında bordo, sarı, yeşil, mavi ve beyaz olduğu görülmüştür.

Elde edilen bulgulardan faydalanılarak ilçenin tanıtımı için turizminde kullanılması düşüncesi ile baş süslemelerinden esinlenerek anahtarlık ve bozuk para cüzdanı gibi ürünler yapılmıştır.

Bu araştırmada zengin geleneksel kültürümüzün ortaya çıkarılması düşünülmüştür. Bu nedenle başlık ve kıyafet kültürünün yok olmasının önlenmesi bilinmeyen özelliklerinin tanıtılması ve gelecek kuşaklara aktarılmasının gerekliliğinin düşünüldüğü sonucuna varılmıştır.