Zaman en iyi öğretmen.

Dünyaya gelişimizle birlikte yaşamayı, hayatı öğrenmeye başlarız. Zaman ilerledikçe aldığımız eğitimlerle birlikte karakterimiz kişiliğimiz oluşur. Manevi ve toplumsal ahlâk eğitiminin önemi, bizi biz yapar.

Nerede? nasıl? davranacağımızdan tutun, duruşumuzun kalitesi bile önemlidir. Yaşadığımız sorunlar karşısında verdiğimiz tepkiler bizi biz yapar. Sabır ahlâki eğitimin en önemli şartıdır.

Sorunların geçici olduğuna "yürekten" inanan insanlar için hayat daha kolaydır.

Dinimizde de insana verilen dert ve sıkıntının geçici olduğuna sıkça vurgu yapılır. İnsanın sıkıntı anında verdiği tepkiler kişinin sınavıdır. Olaya hangi açıdan baktığınız sınav sonucunuzdur. Bu mantıkla yola çıkarsak "hangi kapıdan girersen o kapıdan karşılanırsın" sözü bu durumu kısaca özetlemeye yetecektir.

Ne güzel söylemiş atalar sabırla koruk helva olur.

Bir de işin şu boyutu var. Bunu hepimiz sıkça yapıyoruz. Dertlerimizi anlatarak ferahladığımıza inanıyoruz. Hayır dertler paylaşıldıkça çoğalır. Metafiziksel olarak dertten sürekli bahsetmek, beynimize evet ben bu konudan haz alıyorum bu konuyu genişlet demektir. Beyin de o güçlü frekansıyla derdi daha büyütecektir. Aynı frekansı dilinizden, zihninizden ne kadar çok geçirirseniz o kadar çok aynı sıkıntıya benzer durumları hayatınıza çekersiniz. İnsanoğlu neyi düşünürse, dilinden hangi sözcükler çıkarsa onu çeker. Bu bir frekans yasasıdır. Ama kul derdini sadece rabbine anlatırsa ki bunu denemenizde fayda var, deneyimleyen biri olarak söylüyorum sorunun hemen çözüleceğini görürsünüz. Mesnevi öğretisinde söylendiği gibi, insan dilini ve düşüncelerini zapta rapta aldığın da zaten daha az sorunla karşılaşır.

Kişi dilini, gözünü, elini, düşüncelerini insanların üzerinden çektiği vakit huzur ve denge o zaman hayatına akacaktır.  Evrensel ilahi yasalar doğrultusunda bütün öğretiler, dallar bunu anlatır. Hepsi bir bütündür. Her şey tek bir yaratıcıya aittir.